Ποια αγάπη μετράει πιο πολύ
και ποιο ανάλαφρο κύμα
να τα’βρεις την αυγή ;
Με ποια πνοή των ανέμων
να ταξιδέψω δυο λόγια
με το χρώμα των υακίνθων
και τη λάμψη του ήλιου;
Ποια ώρα ελευθερίας
απελευθερώνεις το στίχο
να δακρύζεις τα μάτια σου
και ποια ώρα δεσμευτική
ιερουργείς στο άβατο της ψυχής
να απαλλαγείς απ’το δάκρυ σου;
Ω , ανερμήνευτο ποίημα
αναλώσιμο στη φθορά
και στα αδιέξοδα των ανθρώπων
ποιο νήμα της Αριάδνης να στείλω
και ποια προφητεία των προφητών
να απαλλαγείς απ’τη λάβα των ηφαιστείων;
Πόσα ανεμπόδιστα Καλοκαίρια ΄βρω
για τα κελύφη των κοχυλιών
που σημαδεύουν τα πέλαγα
και απαστράπτουν το στίχο
να μπορεί το κάθε σου ποίημα
να’χει της ζωής την πορφύρα
και τα χείλη της Άνοιξης;

It's only fair to share...