Το βλέμμα μου βυθίζεται
και απόψε στο ασημένιο φεγγάρι,
νανούρισμα γλυκό σιγομουρμούρισα
σαν σειρήνα σαλπάροντας
πέρα μακριά σε πελάγη βαθιά.
Σε γαλάζια νερά ταξίδεψα,
να σε ανταμώσω
σε έναν ξεχασμένο παράδεισο.
με κυβερνήτη ένα ουράνιο άστρο….
Σ’ αναζητούσα σε χιλιάδες εικόνες
σε ανεξίτηλες ζωγραφιές
με τα δικά μου χρώματα να ιριδίζουν.
Καθρέφτισα τα όνειρα μου
και απόψε στο ασημένιο φεγγάρι
κοιτάζοντας μόνο το βλέμμα σου,
να με μαγνητίζει,
το χαμόγελο σου έλαμπε,
στην σκόνη των αστεριών.
Η ανάσα σου έγινε αλμύρα
στων χειλιών μου το χάδι.
Σε κράτησα για μια στιγμή…
κάνοντας μια Ευχή
να ζεις παντοτινά στη θύμηση μου.
Μίνα Μπουλέκου
17/2/2016
